در آمریکای لاتین برای دختران 13 ساله کفش پاشنه بلند میخرند تا نشان دهند انها بزرگ شدهاند اما در ژاپن کاملاً برعکس است. کفش تخت پای دختران میکنند که نشان دهند دیگر وقت کار و تلاش است.
انگارههای فرهنگی در هرجامعهای متفاوت است. این انگارهها از درون تغییرناپذیر هستند. اما اگر از بیرون جعبه به آن نگاه کرد چندان غیرقابل تغییر نیستند. اگر افراد پرسشگری نکنند دائما همان رفتارهای قدیمی تکرار میشود.
در یک تحقیق بررسی شد که بچهها چطور از رفتار دیگران الگوبرداری میکنند نتیجه بسیار جالب بود بچه ها صادقانه همه چیز (حتی اشتباهات) را تقلید میکنند .
در این تحقیق یک لاکپشت را در ظرف خاصی قرار دادند تا افراد آن را از ظرف خارج کنند. والدین چند بار این کار را خطا انجام میدهند سپس به راهکار درست میرسند. بچه ها پس از آن برای انجام این کار وارد میشوند آنها والدین را دیدند اما به سراغ راهکار درست نمیروند بلکه قدم به قدم تمامی کارها و اشتباهات والدین را تکرار میکنند.
نافرمانها گستاخ هستند که ساختار هر چیزی را درک کنند. این گستاخی باعث نوآوری میشود. نوآوری فکر کردن بیرون محیط یک جعبه است و نیاز به جسارت دارد. در حقیقت نافرمانی باعث نوآوری میشود و این نوآوری با شجاعت و ترک چارچوب صورت میگیرد. جرات تجربه چیزهای ساده یک استعداد است. البته لزوماً نافرمانی منجر به موفقیت نمیشود و با شکست نیز همراه است.
نافرمانها معمولاً کنجکاو هستند. این استعداد همزمان ناخوشایند ولی بسیار مفید است. چالش فرزند با والدین در عین ناخوشایند بودن بسیار مفید است تحمل آدمهای کنجکاو سخت است اما باید تبدیل به یک فرهنگ شود.
در کتاب "پرسیدن مهم تر از پاسخ دادن" به این نکته اشاره شده است. پرسیدن در پاسخ های یک معلم گاهی اخلال ایجاد میکند اما بسیار مفید است. گاهی باید از خود بپرسیم در نهایت هدف چیست؟ افزایش آگاهی! در این فرآیند پرسیدن مهمتر از پاسخ دادن است. گاهی در کلاس درس معلم پاسخ میدهد پیش از آن که سوالی باشد. این موضوع فرآیند یادگیری را تکراری و کسلکننده میکند.
بهتر است به جای سرکوب این استعداد آن را در مسیر درست هدایت کنید تا باعث کنجکاوی و شکوفایی نوآوری در فرزندان شما شود.
دیدگاههای شما:
اولین نفری باشید که دیدگاه خود را بیان می کند.