سوگیری محقق به تأثیر بالقوه و تحریف داده ها در یک پرسشنامه به دلیل اعتقادات، ترجیحات یا قضاوت های شخصی محقق اشاره دارد. زمانی اتفاق می افتد که محققین آگاهانه یا ناخودآگاه سوگیری خود را در طراحی پرسشنامه، جمع آوری داده ها، تجزیه و تحلیل داده ها و تفسیر نتایج وارد کنند.
در این پست به بررسی برخی از اشکال رایج سوگیری محقق در پرسشنامه میپردازیم:
1. سوگیری سؤال: مربوط به زمانی است که محققان سؤالات را به گونه ای تنظیم کنند که پاسخ های خاصی را در پی داشته باشد و منجر به داده های جانبدارانه شود. این ممکن است ناخواسته اتفاق بیفتد یا عمداً توسط طراح ایجاد شود. سوگیری سوال می تواند اعتبار و پایایی داده های پرسشنامه را تضعیف کند زیرا این احتمال وجود دارد که پاسخ دهندگان نظرات یا برداشت های واقعی خود را ارائه ندهند.
2. سوگیری نمونه گیری: در صورتی که محققین به طور عمدی یا ناخواسته نمونه ای را انتخاب کنند که نماینده جامعه هدف نباشد، می تواند به یافته های مغرضانه منجر شود. این مورد زمانی رخ میدهد که محققین بر اساس علاقه شخصی گروه های خاصی را انتخاب کنند یا فقط شرکت کنندگانی که به راحتی در دسترس هستند، انتخاب شوند.
3. سوگیری پاسخ: پژوهشگران ممکن است به طور ناخواسته بر پاسخ‌های شرکت‌کنندگان از طریق رفتار یا ارتباطشان در طول اجرای پرسشنامه تأثیر بگذارند. این می تواند شامل نشانه های غیرکلامی، لحن صدا یا حتی حالت های غیرعمدی صورت باشد که ممکن است بر پاسخ های شرکت کنندگان تأثیر بگذارد.
4. سوگیری تفسیری: زمانی اتفاق می افتد که محققان داده ها را به گونه ای تفسیر و تجزیه و تحلیل کنند که با تصورات از پیش تعیین شده یا نتایج مورد نظر آنها هماهنگ باشد. این می تواند منجر به تاکید بیش از حد یا کم اهمیت جلوه دادن برخی یافته‌ها، نادیده گرفتن شواهد متناقض یا تفسیر نادرست داده ها برای حمایت از ایده های از پیش ساخته شده آن ها شود.
5. سوگیری گزارش دهی: محققان ممکن است به طور انتخابی یافته های خاصی را گزارش یا برجسته کنند در حالی که از سایر یافته هایی که فرضیه ها یا اهداف آن ها را پشتیبانی نمی کنند، غفلت میکنند. سوگیری گزارش‌دهی می تواند نتایج کلی را نادرست نشان دهد و همچنین یک دید کامل و بی طرفانه از داده ها ارائه نمیکند.
برای کاهش سوگیری محقق در پرسشنامه ها، محققان میتوانند از تکنیک هایی مانند داشتن چندین محقق درگیر در طراحی و تجزیه و تحلیل پرسشنامه، پرسشنامه های پیش آزمون با گروه متنوعی از پاسخ دهندگان، ارائه دستورالعمل های واضح به شرکت کنندگان و به کار بردن معیارهای استاندارد یا معتبر استفاده کنند. علاوه بر این، حفظ شفافیت، تصدیق سوگیری‌های احتمالی و محدودیتهای گزارش‌دهی می‌تواند به افزایش اعتبار و قابلیت اطمینان یافته‌های تحقیق کمک کند.
دیدگاه‌های شما:
اولین نفری باشید که دیدگاه خود را بیان می کند.