4. تعیین ضرب الاجل: برای هر کار ضرب الاجل تعیین کنید تا احساس فوریت ایجاد کنید. داشتن یک چارچوب زمانی مشخص برای تکمیل کارها به شما انگیزه میدهد تا به طور موثر کار کنید.
5. تمرکز و حذف عوامل حواسپرتی: با ایجاد یک فضای کاری اختصاصی، خاموش کردن اعلانهای تلفن، استفاده از ابزارهای بهرهوری و یا برنامههایی که میتوانند با حواسپرتی مقابله کنند، این عوامل را به حداقل برسانید.
6. تکنیکهای مدیریت زمان: از تکنیکهایی مانند پومودورو استفاده کنید که در آن برای مدت زمان مشخصی (مثلاً 25 دقیقه) کار میکنید و سپس یک استراحت کوتاه (مثلاً 5 دقیقه) انجام میدهید تا بهرهوری را به حداکثر برسانید و اطمینان حاصل کنید که کارها طی آن مدت زمان انجام میشوند.
7. واگذاری وظایف: در صورت امکان، وظایف را به کسانی که توانایی انجام آنها را دارند محول کنید. تفویض اختیار میتواند به کاهش حجم کاری شما کمک کند و مطمئن شوید که کارها تکمیل میشوند، حتی اگر شخصاً نتوانید به آنها رسیدگی کنید.
8. برقراری ارتباط و همکاری: اگر روی وظایفی کار میکنید که نیاز به مشارکت دیگران دارد، مطمئن شوید که به موقع با آنها ارتباط برقرار کرده و همکاری میکنید. این کار از ایجاد گلوگاه جلوگیری می کند و از ناتمام ماندن وظایف به دلیل عدم هماهنگی جلوگیری می کند.
9. استراحتهای کوتاه و منظم: استراحت های منظم و بازیابی انرژی برای حفظ بهره وری و جلوگیری از فرسودگی بسیار مهم است. با مراقبت از خود، برای انجام وظایف بدون ناتمام گذاشتن آنها، مجهزتر می شوید.
10. با انگیزه ماندن: راه هایی را بیابید که انگیزه خود را حفظ کنید و روی وظایف متمرکز شوید. این می تواند شامل تعیین اهداف خاص، پاداش دادن به خود برای تکمیل وظایف و یا پیدا کردن شرکای مسئولیت پذیری است که شما را در مسیر درست نگه دارند.
به یاد داشته باشید، هر کسی ترجیحات و استراتژی های منحصر به فرد خود را برای مدیریت وظایف دارد. آنچه که برای شما مناسب است به کار بگیرید و در صورت نیاز این تکنیک ها را تطبیق دهید.
توجه به این نکته ضروری است که ناتمام گذاشتن کار لزوماً یک چیز منفی نیست بلکه می تواند به عنوان فرصتی برای ارزیابی مجدد اولویت ها، تغییر جهت تمرکز یا به دست آوردن بینش های جدید باشد.
دیدگاههای شما:
اولین نفری باشید که دیدگاه خود را بیان می کند.