جلسات مصاحبه اغلب بعد از یک پیش‌آزمون برگزار می‌شوند تا ارزیابی مصاحبه‌کنندگان از سؤالات و روش‌های جمع‌آوری اطلاعات مشخص شود. مصاحبه‌کنندگان در مورد نگرانی‌های خود درخصوص سؤالات خاص یا مسائل دیگر در پیش‌آزمون بحث می‌کنند. مصاحبه‌کنندگان پیشنهادها‌ی خود را برای ساده کردن روندها یا بهبود سؤالات نیز ارائه می دهند. توضیحات مصاحبه‌کننده یک روش نسبتاً ارزان پس از پیش‌آزمون است. یک مشکل بالقوه با آن‌ها این است که مصاحبه‌کنندگان ممکن است برای آسان تر شدن کار خود، صادقانه عمل نکنند و یا از استراتژی‌های پشتیبانی کنند که با هدف نظرسنجی همخوانی ندارد.
گاهی پاسخ‌دهندگان نیز نظرات خود را در مورد تجربه‌ی نظرسنجی در پایان یک مصاحبه‌ی پیش‌آزمون به عنوان "گزارش پاسخ‌دهندگان" بیان می کنند. این گزارش می تواند در زمینه شناسایی سوالات نامناسب (دارای ابهام، درک دشوار و یا سوالاتی که پاسخگویی به آن ها ممکن است پاسخ دهنده را خجالت زده کند) کمک کند. مشکل اصلی این گزارش عدم تمایل پاسخ‌دهندگان برای اعتراف به اینکه در هر یک از سؤالات مشکل دارند، است.
5. تأخیر پاسخ
اندازه‌گیری تأخیر پاسخ (میزان زمانی است که پاسخ‌دهندگان برای پاسخ به سؤال نیاز دارند) رویکرد دیگر برای تشخیص مشکلات سؤالات است. تأخیرهای پاسخ را می‌توان در تنظیمات آزمایشگاهی اندازه‌گیری کرد، اما امروزه رایج است که اطلاعات زمان‌بندی را به عنوان بخشی از پارادیتا نظرسنجی(paradata survey) ثبت کنیم.
تأخیر پاسخ به دو علت است:
الف) تأخیر پاسخ برای پردازش اطلاعات مورد نیاز در پاسخگویی است که شامل مدت زمان لازم برای درک سوال، بازیابی اطلاعات از حافظه و انتخاب پاسخ می‌شود.
ب) تاخیر پاسخ به علت مشکلات سؤال است.
اغلب تشخیص اینکه تاخیر به چه علت ایجاد شده است بسیار دشوار است. محققان معتقدند باید یک زمان استاندارد برای هر سوال درنظر گرفت. پاسخگویی بسیار سریع و بسیار کند به علت وجود مشکل است. البته تعیین محدوده‌ی مناسب زمان پاسخگویی سؤال دشوار است.
دیدگاه‌های شما:
اولین نفری باشید که دیدگاه خود را بیان می کند.